دنیای اینترنت

دهلی نو: پانزده سال پیش در چنین روزی ، یک زمین لرزه شدید در اقیانوس هند باعث سونامی عظیم شد که امواج آن به اندازه 100 پا بود که چندین کشور در منطقه WHO جنوب شرقی آسیا را لرزاند و باعث کشته شدن بیش از 200 000 نفر در طی چند ساعت ، جارو شد. خانه ها و معیشت خود را دور می زنند و خدمات بهداشتی مورد نیاز را فلج می کنند. این یکی از مرگبارترین سونامی در تاریخ بشریت ، یک درس مهم را آموخته است - نیاز همه کشورها به سرمایه گذاری در آمادگی اضطراری ، برای نجات جان افراد در مواقع اضطراری بهداشت عمومی.

 

"حتی امروز ، این منطقه همچنان در معرض فاجعه است. آسیب پذیری های ما در 15 سال گذشته به دلیل تغییرات آب و هوایی و همکاران آن در معرض خطر و شیوع بیماری ها ، تهدید روزافزون ظهور و بیماری های جدید است. اگرچه این منطقه برای آمادگی اضطراری سرمایه گذاری های مداوم انجام داده است ، اما این روز یادآوری ما برای تقویت تعهد و عزم ما برای تقویت بیشتر آمادگی در همه سطوح است تا بتوانیم زندگی را در همه جا نجات دهیم ، حتی اگر چنین فجایع بزرگی غیر مترقبه به وجود بیایند. گفت: دکتر پونام ختراپال سینگ ، مدیر منطقه ای ، WHO جنوب شرقی آسیا.

در سپتامبر امسال ، کشورهای عضو منطقه "اعلامیه دهلی" را تصویب کردند تا آمادگی لازم برای پاسخگویی به فوریت های بهداشتی را داشته باشند. در این بیانیه چهار ابتکار عمل ضروری است - شناسایی خطرات با نقشه برداری و ارزیابی آسیب پذیری ها برای برنامه ریزی مبتنی بر شواهد. برای مدیریت ریسک در مردم و سیستم سرمایه گذاری کنید. اجرای برنامه ها؛ و بخش ها و شبکه ها را برای برقراری مشارکت و درگیر کردن همه افراد ، فراتر از بخش بهداشت ، که می توانند و در پاسخگویی به شرایط اضطراری بهداشت عمومی نقش دارند و نقش دارند.

 

ابتکار جدید منطقه - صندوق فوریت های پزشکی منطقه ای آسیای جنوب شرقی (SEARHEF) - که در سال 2008 برای تأمین پشتیبانی سریع برای تأمین اعتبار مهمترین پاسخ فوری به اورژانس های بهداشتی ، تأسیس شده است ، در حال حاضر نیز برای بودجه آمادگی اضطراری است. با بودجه SERAHEF ، همه کشورها دارای مراکز عملیات اورژانس درمانی (HEOC) هستند که مجهز به سیستمهایی هستند تا در مواقع اضطراری بهداشتی عملکردی داشته باشند و قطب اصلی هماهنگی همه پاسخ ها باشند. SEARHEF تاکنون بیش از 6.04 میلیون دلار برای حمایت از 39 فوریت های پزشکی پرداخت کرده است.

 

همه کشورهای عضو دارای برنامه های احتمالی هستند که بصورت دوره ای مورد آزمایش قرار می گیرند. کشورها تمرین های شبیه سازی ، ارزیابی خود سالانه و با شرکای خارجی برگزار کرده اند ، که برای هدایت تقویت بیشتر آمادگی و ظرفیت های پاسخ استفاده می شود.

 

سرمایه گذاری های آمادگی در پاسخ به چندین فوریت های بزرگ و کوچک مانند زلزله ویرانگر نپال در سال 2015 ، بحران روهینگیا در کاذر بازر بنگلادش ، زمین لرزه های مکرر و سونامی ها در اندونزی ، سیکلون های فصلی و اخیراً واکنش هند به سیکلون فانی نشان داده شده است. امسال شیوع ویروس نیپا آمادگی در کاهش مرگ و میر و بیماریها در طی این وقایع کمک کرده است.

 

وی گفت: "حتی وقتی بهتر جواب داده ایم ، آموخته هایی همچون - آمادگی ما را نباید فقط در سطح ملی محدود کرد. تمام سطوح ، از جمله سطوح زیر ملی باید به خوبی آماده پاسخگویی به همه موارد اضطراری بهداشت عمومی شوند. "

 

ظرفیت های ساخت آمادگی اضطراری و آمادگی عملیاتی از اولویت های منطقه و یک برنامه پرچمدار از سال 2014 در اولویت قرار گرفته است.

 

آمادگی بیش از یک چهارم از جمعیت جهان ، آمادگی WHO در منطقه جنوب شرقی آسیا برای جلوگیری از / به حداقل رساندن تأثیر اورژانسهای بهداشت عمومی ، به طور چشمگیر در اهداف سه میلیارد دلاری جهانی WHO کمک می کند تا یک میلیارد دیگر از اورژانسهای پزشکی محافظت شود.

 

مدیر منطقه گفت: "تلاش های ما برای محافظت از نزدیک به 1.9 میلیارد نفر در زندگی در WHO در منطقه جنوب شرقی آسیا در مواقع فوریت های بهداشتی ، ادای احترام به 200000 زندگی گرانبها در سونامی اقیانوس هند است."