دنیای اینترنت

انسان ها از زمان قبل از بروز گونه های ما حتی به شکل مدرن آن ویروس ها را ویران می کردند. برای برخی از بیماری های ویروسی ، واکسن ها و داروهای ضد ویروسی به ما این امکان را داده است تا عفونت ها را از شیوع گسترده ای دور نگه داریم و به بهبودی بیماران کمک کرده است. برای یک بیماری - آبله - ما توانستیم آن را ریشه کن کنیم ، دنیای موارد جدید را از بین می بریم.

 

اما همانطور که شیوع ابولا که اکنون ویرانگر غرب آفریقا است ، نشان می دهد ، ما از راه پیروزی در مبارزه با ویروس ها فاصله زیادی داریم.

 

سویه ای که در حال پیشگیری از بیماری همه گیر فعلی ، ابولا زائر است ، 90 درصد افرادی که به آن آلوده می شوند را کشته و آن را به کشنده ترین عضو خانواده ابولا تبدیل می کند. الکه محمدبرگر ، متخصص ویروس ابولا و دانشیار میکروبیولوژی در دانشگاه بوستون گفت: "این نمی تواند بدتر شود."

 

اما ویروس های دیگری نیز در خارج وجود دارند که به همان اندازه کشنده هستند ، و بعضی از آنها حتی کشنده تر هستند. در اینجا نه قاتل بدترین ، بر اساس احتمال اینکه فرد در صورت آلوده شدن به یکی از آنها ، تعداد کثیری از افرادی که آنها کشته شده اند ، جان خود را از دست خواهد داد ، یا اینکه آیا این یک تهدید رو به رشد است.

 

ویروس ماربورگ

این تصویر رنگی تعدادی ویروس ویروس ماربورگ را نشان می دهد ، همانطور که از طریق میکروسکوپ الکترونی انتقال مشاهده می شود. ویروسهای ابولا و ویروس ماربورگ هر دو متعلق به همان خانواده ویروس ها هستند ، به نام خانواده filovirus. (اعتبار تصویر: فردریک مورفی)

دانشمندان ویروس ماربورگ را در سال 1967 شناسایی کردند ، هنگامی که شیوع کوچک در بین کارگران آزمایشگاه در آلمان رخ داد که در معرض میمونهای آلوده وارد شده از اوگاندا بودند. ویروس ماربورگ شبیه به ابولا است زیرا هر دو می توانند باعث ایجاد تب خونریزی شوند ، به این معنی که افراد آلوده تب و خونریزی بالایی در بدن ایجاد می کنند که می تواند منجر به شوک ، نارسایی اندام و مرگ شود.

 

براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، میزان مرگ و میر در شیوع اول 25 درصد بود ، اما در شیوع بیماری در جمهوری 1998 دموکراتیک کنگو و همچنین در شیوع 2005 در آنگولا ، بیش از 80 درصد بود. .

ویروس ابولا

تصویر ویروس ابولا (اعتبار تصویر: سینتیا گلداسمیت | CDC)

اولین شیوع شناخته شده ابولا در انسان در سال 1976 در سودان و جمهوری دموکراتیک کنگو رخ داد. ابولا از طریق تماس با خون یا مایعات بدن یا بافت افراد آلوده یا حیوانات پخش می شود. موبربر گفت: گونه های شناخته شده در میزان مرگ و میر آنها بسیار متفاوت است.

 

یکی از فشارها ، ابولا Reston ، حتی باعث بیمار شدن نمی شود. اما برای سویه بوندیبوگیو میزان مرگ و میر تا 50 درصد و براساس آمار WHO تا 71 درصد درصد برای سودان است.

 

براساس آمار WHO ، شیوع بیماری در غرب آفریقا از اوایل سال 2014 آغاز شد و بزرگترین و پیچیده ترین شیوع این بیماری تا به امروز است.

 

هاری

این تصویر از ویروس هاری ، که از طریق میکروسکوپ الکترونی گرفته شده است ، ذره هایی از خود ویروس را نشان می دهد ، همچنین ساختارهای گرد به نام اجساد نگری ، که حاوی پروتئین های ویروسی هستند. (اعتبار تصویر: CDC / دکتر فرد مورفی)

اگرچه واکسن هاری برای حیوانات اهلی ، که در دهه 1920 معرفی شد ، به این بیماری در جهان توسعه یافته به ندرت کمک کرده است ، اما این بیماری در هند و بخش هایی از آفریقا همچنان یک مشکل جدی است.

 

ملببرگر گفت: "این مغز را از بین می برد ، این یک بیماری واقعاً بد است." وی گفت: "ما واکسن در برابر هاری داریم و آنتی بادی هایی داریم که در برابر هاری کار می کنند ، بنابراین اگر کسی توسط حیوان هاری گزش شود می توانیم این فرد را درمان کنیم."

 

با این حال ، او گفت ، "اگر شما درمان نشوید ، 100 درصد احتمال مرگ شما وجود دارد."

اچ آی وی

ویروس نقص ایمنی انسان (HIV ، به رنگ سبز) ، یک سلول را آلوده می کند. تصویر گرفته شده با میکروسکوپ روبشی الکترونی. (اعتبار تصویر: سینتیا گلداسمیت ، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری)

در دنیای مدرن ، کشنده ترین ویروس از همه ممکن است HIV باشد. دکتر آمش عدلیا ، پزشک بیماری های عفونی و سخنگوی انجمن بیماری های عفونی آمریکا گفت: "این هنوز بزرگترین قاتل است."

 

تخمین زده می شود 36 میلیون نفر از زمان ابتلا به این بیماری در ابتدای دهه 1980 از ابتلا به HIV درگذشت. عدلیا گفت: "این بیماری عفونی که در حال حاضر بیشترین آمار را برای بشر به همراه دارد ، HIV است."

داروهای قدرتمند ضد ویروسی این امکان را برای افراد فراهم کرده است که سالها با HIV زندگی کنند. اما این بیماری همچنان ویران می کند بسیاری از کشورهای کم درآمد و متوسط ??، جایی که 95 درصد از عفونت های HIV جدید رخ می دهد. طبق WHO ، تقریباً از هر 20 بزرگسال در جنوب صحرای آفریقا 1 مورد HIV مثبت است.

 

ابله

ویروس آبله مرغان (اعتبار تصویر: CDC / J. Nakano)

در سال 1980 ، مجمع جهانی بهداشت جهان را بدون آبله اعلام کرد. اما قبل از آن ، هزاران سال انسانها با آبله مرمر می جنگیدند ، و این بیماری در حدود 1 در 3 نفر از کسانی که به آن آلوده بودند کشته شد. این بازماندگان را با زخم های عمیق ، دائمی و غالباً نابینایی رها کرد.

 

میزان مرگ و میر در جمعیت خارج از اروپا به مراتب بیشتر بود ، جایی که مردم قبل از مراجعه بازدید کنندگان به مناطق خود ، ارتباط کمی با ویروس داشتند. به عنوان مثال ، مورخان تخمین می زنند که 90 درصد از جمعیت بومی قاره آمریکا در اثر آبله که توسط کاشفان اروپایی معرفی شده است ، مردند. فقط در قرن بیستم ، آبله 300 میلیون نفر را کشته است.

 

عدلیا گفت: "این چیزی بود که بار سنگین کره زمین را شامل می شد ، نه فقط مرگ بلکه نابینایی بود. این همان چیزی بود که باعث می شد تا فعالیت برای ریشه کن کردن از زمین انجام شود."

 

Hantavirus

این تصویر hantavirus موسوم به ویروس Sin Nombre (SNV) را در زیر میکروسکوپ الکترونی عبوری نشان می دهد. این ویروس در نوامبر 1993 ، در منطقه چهار گوشه ایالات متحده ، شیوع بیماری ایجاد کرد (اعتبار تصویر: Cynthia Goldsmith. تهیه شده توسط CDC / برایان W.J. Mahy ، PhD ؛ Luanne H. Elliott، M.S.)

سندرم ریوی Hantavirus (HPS) برای اولین بار در سال 1993 در ایالات متحده مورد توجه جدی قرار گرفت ، هنگامی که یک مرد جوان ، جوان ناوهو و نامزد وی که در منطقه چهار گوشه ایالات متحده زندگی می کردند ، طی چند روز از تنگی نفس درگذشت. چند ماه بعد ، مقامات بهداشتی hantavirus را از موش گوزن که در خانه یکی از افراد آلوده زندگی می کرد جدا کردند. براساس اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ، بیش از 600 نفر در ایالات متحده آمریکا اکنون به HPS مبتلا شده اند و 36 درصد نیز بر اثر این بیماری جان باخته اند.

 

این ویروس از یک شخص به فرد دیگر منتقل نمی شود ، بلکه افراد این بیماری را از قرار گرفتن در معرض قطره موش های آلوده منقبض می کنند.

 

پیش از این ، طبق یک مقاله 2010 در ژورنال Clinical Microbiology Review ، قبلاً ، یک هانتاو ویروس متفاوت باعث بروز شیوع بیماری در اوایل دهه 1950 ، در طول جنگ کره شد. بیش از 3000 سرباز آلوده شدند و حدود 12 درصد از آنها جان باختند.

 

در حالی که این ویروس هنگامی که در ایالات متحده کشف شد ، برای پزشکی غربی جدید بود ، محققان بعداً فهمیدند که سنتهای پزشکی ناجا ، یک بیماری مشابه را توصیف می کنند ، و این بیماری را با موش ها مرتبط می کنند.

 

آنفلوانزا

این تصویر دیجیتالی رنگی ویروس آنفلوانزا H1N1 را تحت میکروسکوپ الکترونی عبوری نشان می دهد. در سال 2009 ، این ویروس (که پس از آن به آنفولانزای خوکی گفته می شد) باعث همه گیری شد و تصور می شود 20000 نفر را در سراسر جهان کشته است. (اعتبار تصویر: موسسه ملی آلرژی و بیماریهای عفونی (NIAID))

طبق WHO ، طی یک فصل معمولی آنفولانزا ، تا 500000 نفر در سراسر جهان بر اثر این بیماری جان خود را از دست خواهند داد. اما گاهی اوقات ، هنگامی که یک نوع آنفولانزای جدید ظهور می کند ، یک بیماری همه گیر با شیوع سریع تر بیماری و ، اغلب ، بیشتر مرگ و میر منجر می شود.

 

کشنده ترین بیماری همه گیر آنفولانزا ، که بعضا آنفلوانزای اسپانیایی خوانده می شود ، در سال 1918 آغاز شد و تا 40 درصد از مردم جهان را بیمار کرد و حدود 50 میلیون نفر را کشت.

 

محببرگر گفت: "من فکر می کنم که ممکن است چیزی مانند شیوع آنفولانزای 1918 دوباره رخ دهد." "اگر یک نوع آنفلوانزا جدید راه خود را در جمعیت بشر پیدا کرد و می توانست به راحتی بین انسانها منتقل شود و باعث بیماری شدید شود ، ما یک مشکل بزرگ خواهیم داشت."

 

دنگو

این تصویر ذرات ویروس دنگه به ??دور و میکروسکوپ الکترونی انتقال یافته را نشان می دهد. ویروسهای دنگ توسط نیش پشه آلوده به انسان منتقل می شوند. (اعتبار تصویر: فردریک مورفی. تهیه شده توسط CDC / فردریک مورفی ، سینتیا گلداسمیت)

ویروس دنگه برای اولین بار در دهه 1950 در فیلیپین و تایلند ظاهر شد و از آن زمان در سراسر مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان رواج یافته است. حدود 40 درصد از جمعیت جهان در حال حاضر در مناطقی زندگی می کنند که دنگو بصورت اندمیک است و بیماری - با پشه هایی که آن را حمل می کنند - با گرم شدن جهان ، احتمالاً بیشتر گسترش خواهد یافت.

 

مطابق WHO ، سالانه 50 تا 100 میلیون نفر بیمار را دنگ می کنند. اگرچه میزان مرگ و میر ناشی از تب دانگ پایین تر از برخی ویروس های دیگر است ، اما در 2.5 درصد ، این ویروس می تواند یک بیماری مانند ابولا بنام تب خونریزی دنگه ایجاد کند و در صورت عدم درمان ، این وضعیت 20 درصد مرگ و میر دارد.

 

ملببرگر گفت: "ما واقعاً باید بیشتر در مورد ویروس دانگو فکر کنیم زیرا این یک تهدید واقعی برای ما است." هیچ واکسن فعلی علیه دنگی وجود ندارد ، اما آزمایشات بالینی بزرگی درباره واکسن آزمایشگاهی که توسط سازنده فرانسوی سانوفی تولید شده است نتایج امیدوارکننده ای داشته است.

در حال حاضر دو واکسن برای محافظت از کودکان در برابر روتاویروس وجود دارد که علت اصلی بیماری شدید اسهال در بین نوزادان و کودکان خردسال است. این ویروس می تواند به سرعت گسترش یابد ، از طریق آنچه محققان مسیر مدفوع و دهان را می نامند (به این معنی که ذرات کوچک مدفوع در حال مصرف هستند).

 

اگرچه کودکان در جهان توسعه یافته به ندرت در اثر عفونت روتاویروس جان خود را از دست می دهند ، اما این بیماری در جهان در حال توسعه قاتل است ، جایی که درمان های هیدراتاسیون به طور گسترده ای در دسترس نیست.

 

سازمان جهانی بهداشت تخمین می زند که در سراسر جهان 453000 کودک خردسال از 5 سال در اثر عفونت روتاویروس در سال 2008 جان خود را از دست دادند. اما کشورهایی که واکسن را معرفی کرده اند کاهش شدید در بیمارستان های روتاویروس و مرگ و میر را گزارش کرده اند.